Yaratılış 38
İnsanın günahı üzerinde görkemli bir zafer ile görülen tanrısal lütuf ile ilgili bazı dikkat çekici koşullara bu bölümde yer verilmiştir. “Rabbimizin Yahuda oymağından geldiği açıktır.” İbraniler 7:14. Ama bu nasıl olmuştur? “Yahuda Tamar’dan doğan Peres ile Zerah’ın babası idi.” Matta 1:3. Bu durum çok garip bir şekilde şaşırtıcıdır. Tanrı merhameti ve sevgisi ile ilgili Kendi amaçlarını yerine getirmek için yüce lütfu ile insanın günahı ve akılsızlığı üzerine yükselir. Bu nedenle bir süre sonra Matta kitabında şunları okuruz, “Davut Uriya’nın karısından doğan Süleyman’ın babası idi.” Böyle bir davranış Tanrıya yakışan bir davranıştır. Tanrının Ruhu bize Mesih’in dünyaya geldiği insan soyunu gösterir. Ve bunu yapar iken bize soy kuşağı zinciri içinde yer alan Tamar ve Batşeva’dan söz eder! Bu planlar içinde insan ile ilgili hiç bir şeyin yer almadığı nasıl da aşikardır. Matta kitabının ilk bölümünün sonuna ulaştığımız zaman yine Kutsal Ruhun kaleminden çıkmış olan şu ifadenin ima edildiğini de okuruz: “Tanrı, bedende göründü!” insan, böyle bir soy kuşağını asla tasarlayamaz idi. Burada yazılı olan soy kuşağı tamamen tanrısaldır ve ancak ruhsal bir zihin bu soy kuşağını içinde var olan tanrısal lütfun bereketini görerek okuyabilir. Ve Matta müjdesinin tanrısal esininin ikinci yerinde Mesih’in bedene göre soy kuşağının kaydını okuyup anlayabilir. Doğru düşünceye sahip bir imanlı 2.Samuel 11.bölüm ve Yaratılış 38.bölüm ile Matta 1.bölümü kıyasladığı zaman bu konuda hoş ve eğitici bir meditasyon yapmış olur.
Esin ile ilgili bu ilginç kısımları dikkat ile okur ve inceler iken ilahi takdir ile ilgili eylemlerin dikkat çekici bir zincirini algılamış oluruz. Hepsi de tek bir büyük noktaya, yani, kuyuda olan insanın yüceltilmesine işaret etme eğilimini göstermektedirler. Ve aynı zamanda da pek çok başka önemli noktayı da ortaya çıkartırlar. “Pek çok yüreğin düşüncelerinin” açıklanmaları gerekiyor idi ama aynı zamanda Yusuf’un da yüceltilmesi gerekiyordu. “Ülkeye kıtlık gönderdi, tüm yiyeceklerini yok etti. Önlerinden bir adam göndermiş idi; köle olarak satılan Yusuf idi bu. Zincir vurup incittiler ayaklarını, demir halka geçirdiler boynuna. Söyledikleri gerçekleşinceye dek, Rabbin sözü onu sınadı. Kral adam gönderip Yusuf’u salıverdi. Halklara egemen olan onu özgür kıldı. Onu kendi sarayının efendisi ve tüm varlığının sorumlusu yaptı. Önderlerini istediği gibi eğitsin, ileri gelenlerine akıl versin diye. “Mezmur 105:16-22.
İlk planda önem taşıyan konunun insanların reddetmiş olduğu birini yüceltmek olduğunu görmek iyidir. Ve sonra önemli olan ikinci konu, sözü geçen kişiyi reddeden bu aynı insanların yüreklerinde işledikleri günahı anlamalarını sağlanmasıdır. Ve tüm bunlar ne kadar hayran olunacak bir şekilde gerçekleştirilir! En önemsiz ve en önemli şeyler, en hoş ve en çirkin şeyler ve tüm koşulların hepsi Tanrının amaçlarının geliştirilmesi için görev yapsınlar diye iyilik için işlenirler.
