Bölüm 14

İsa Mesih Aracılığıyla Tanrı'nın Sağladığı Kurtuluş

İnsanın doğmadan sahip olduğu günahlı doğası yalnız kendisine bağımlı olmasına neden olur, bu nedenle de insan, kurtuluşuna bir katkıda bulunmakta ısrarcıdır. Bunu yapamayacağını öğrenmek insan için kabul edilmesi en zor şeylerden biridir. Bu nedenle Kutsal Kitap kurtuluşun yalnız Tanrı tarafından –Baba Tanrı, Oğul Tanrı ve Tanrı olan Kutsal Ruh– gerçekleştirildiğini her durumda yinelemektedir. Tanrı'nın kurtuluşun yalnız ve yalnız kendi işi olduğu gerçeğini vurgulaması, bu gerçeğin daha fazla belirtilmeye ihtiyacı olduğunu gösterir.

İnsanın kendi çabaları ve katkılarıyla kendini Tanrı'yla yeniden yakın ilişkiye ve hatta O'nunla bir birliğe geri getirebileceği düşüncesi, günahın Tanrı ve insan arasında yol açtığı uçurumun büyüklüğünün fark edilmesiyle birlikte anlamsız hale dönüşür. Bu boşluk, bu uçurum, ancak Tanrı'nın kendi işiyle doldurulup kapatılabilir.

İnsanın kendi kurtuluşuna katkıda bulunabileceğini düşünmek sınırlı olanın sınırsız olana katkıda bulunamayacağını anlamamak demektir. Bu aynı zamanda, düşmüş olan insanın günahlı durumunu ve bu durumdaki çaresizliğini anlamamaktır.

Bu nedenle Mezmurcu Davut farklı yerlerde şöyle demiştir: "Kurtuluş RAB'dedir" (Mezmurlar 3:8); "RAB benim ışığım, kurtuluşumdur" (Mezmurlar 27:1) ve "Tek kayam, kurtuluşum, kalem O'dur, asla sarsılmam" (Mezmurlar 62:2).

Kurtuluşun Kaynağı Tanrı'nın Sevgisidir

Tanrı sadece insanı sevmekle kalmaz. Kendisi sevgidir (1.Yuhanna 4:8). Kurtuluş böyle birisi tarafından gerçekleştirilmiştir. Kurtuluş Kutsal Kitap'ta defalarca tekrarlanan Tanrı'nın sevgisinin dışavurumudur.

"Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik oğlunu verdi. Öyle ki, O'na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, hepsi sonsuz yaşama kavuşsun" (Yuhanna 3:16). Burada Tanrı'nın sevgisinin ölçüsünün kendi oğlu olduğu söylenmektedir ve O sonsuzdur; bu nedenle Tanrı'nın insanlık için olan sevgisi sonsuzdur ve herhangi bir kişinin günahıyla sınırlanamaz. "Kutsal Yasa suç çoğalsın diye araya girdi; ama günahın çoğaldığı yerde Tanrı'nın lütfu daha da çoğaldı" (Romalılar 5:20).

Aşağıdaki ayetler kurtuluşun Tanrı'nın lütfuyla mümkün olduğunu ilan etmektedirler: "Tanrı ise bizi sevdiğini şununla kanıtlıyor: Biz daha günahkârken, Mesih bizim için öldü" (Romalılar 5:8). "Tanrı, biricik oğlu aracılığıyla yaşayalım diye O'nu dünyaya gönderdi, böylece bizi sevdiğini gösterdi. Tanrı'yı biz sevmiş değildik, ama O bizi sevdi ve oğlunu günahlarımızı bağışlatan kurban olarak dünyaya gönderdi. İşte sevgi budur" (1. Yuhanna 4:9, 10). "Ama merhameti bol olan Tanrı bizi çok sevdiği için, suçlarımızdan ötürü ölü olduğumuz halde, bizi Mesih'le birlikte yaşama kavuşturdu. O'nun lütfuyla kurtuldunuz" (Efesliler 2:4, 5).

Kurtulmuş olanların Tanrı çocukları diye çağrılması Tanrı'nın sevgisinin bir dışavurumudur (1. Yuhanna 3:1). Çocuklarını düzeltip değiştirmesi, terbiye etmesi de XII. bölümde gördüğümüz gibi yine sevgisinden kaynaklanmaktadır (İbraniler 12:6).

Onların kendisinin önünde sevgide kusursuz olarak bulunmaları Tanrı'nın çocukları için amacıdır (Efesliler 1:4). Pavlus aklanmış olanları hiçbir şeyin Mesih İsa'da bulunan Tanrı'nın sevgisinden ayırmaya yetemeyeceğini kesin bir dille vurgulamıştır.

Kurtuluş, Tanrı'nın düşmüş olan insan için olan ve sevgisinden kaynaklanan işidir. Öyleyse insanın kurtuluş işinin mükemmelliğine küçük de olsa bir katkıda bulunmak zorunda olması ya da bunu istemesi Tanrı'nın sevgisinin aşağılanması değil midir?

İnsanın herhangi bir katkıda bulunmasına gerek olmayan yalnız Tanrı'nın gerçekleştirdiği bu kurtuluş, Tanrı'nın kurtuluş planının uygulaması ve bu kurtuluş planının açık kanıtıdır.

Kurtuluş dünyanın ve insanın yaratılışından çok önce planlanmış ve amaçlanmıştır. İmanlılar dünyanın temellerinin konulmasından çok önce seçilmişlerdir (Efesliler 1:4). Sonsuz yaşam –"Elçiliğim, yalan söylemeyen Tanrı'nın zamanın başlangıcından önce vaat ettiği sonsuz yaşam umuduna dayanmaktadır" (Titus 1:2)– önceden vaat edilmiştir. Mesih'in çarmıh üzerinde ölümü –"İşte dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu! Kendisi için, 'Benden sonra biri geliyor, O benden üstündür. Çünkü O benden önce vardı' dediğim kişi işte budur" (Yuhanna 1:29-30); "Dünyanın kuruluşundan önce bilinen Mesih, çağların sonunda sizin yararınıza ortaya çıktı" (1. Petrus 1:20)– çok önceden belirlenmiştir. Kurtuluş planına Tanrı, insan var olmadan karar vermiştir.

Kesinlikle insanın bu plan hakkında yapabileceği bir şey yoktur. Yenilenme ya da yeniden doğuş insanın sonsuz yaşam alması ve Tanrı'nın egemenliğine girişi (Yuhanna 3:3, 5), hepsi Tanrı'dandır. Bu en iyi şekilde şöyle ifade edilmiştir: "Onlar ne kandan, ne beden ne de insan isteğinden doğdular; tersine, Tanrı'dan doğdular" (Yuhanna 1:13).

Hiçbir insan, fiziksel doğumuna katkıda bulunma şansı olmadığı gibi, ruhsal doğumuna da katkıda bulunamaz. Bir insan ruhsal olarak yeniden doğduğunda sonsuz yaşama sahip olduğu için, sonsuzluk boyunca kurtulmuş olur.

Kutsal Ruh kurtulmamış dünyayı günah konusunda suçlu olduğuna ikna etmektedir (Yuhanna 16:8, 9). Mesih kendi kanıyla herkesi Tanrı'ya satın almıştır (Vahiy 5:9). "Şöyle ki, Tanrı insanların suçlarını saymayarak dünyayı Mesih'te kendisiyle barıştırdı ve barıştırma sözünü bize emanet etti" (2. Korintliler 5:19).

Aklayan Tanrı'dır (Romalılar 8:33). Doğru insan imanla yaşayacaktır (Romalılar 1:17). "Gözümüzü imanımızın öncüsü ve tamamlayıcısı İsa'ya dikelim. O kendisini bekleyen sevinç uğruna utancı hiçe sayıp çarmıhta ölüme katlandı ve Tanrı'nın tahtının sağında oturdu" (İbraniler 12:2).

İmanlılarda çalışan Tanrı, "...kendisini hoşnut edeni hem istemeniz hem de yapmanız için sizde etkin olan Tanrı'dır" (Filipililer 2:13). İmanlılar Tanrı'nın gücüyle ve Tanrı'nın kendi adıyla korunmaktadırlar (1. Petrus 1:5 ve Yuhanna 17:11). Son olarak, Rab İsa Mesih tüm imanlıların bedenini kendi görkemli bedeniyle değiştirecektir (Filipililer 3:21). Daha birçok ayet sıralanabilir, ama şimdiye kadar baktığımız ayetler Tanrı'nın insanları yalnız kendisinin kurtardığını vurgulamakta olduğunu anlamamıza yetmektedir. Tüm bu gördüklerimizin içinde, insanın kendi kurtuluşu için küçücük de olsa katkıda bulunabilmesi için bir yer var mıdır? Bu, gerçekleştirilen şeyin doğasına aykırı olacaktır.

"Rab benim kurtuluşumdur."

"Sadece O kurtuluşumdur."

İsa Mesih Aracılığıyla

İçinde yaşadığımız zaman, Üçlübirlik öğretisinin saptırıldığı, genel olarak reddedildiği ve İsa Mesih'in tanrılığını inkâr edip, karakter aracılığıyla kurtuluşu öğreten Üniteryen düşüncenin yaygın olduğu bir zamandır. Bu nedenle Kutsal Kitap'ın İsa Mesih'in kurtuluştaki yeri konusunda ne dediğini öğrenmek bu zamanda daha büyük bir önem taşımaktadır.

Tanrı'nın Söz'ünde sağladığı kurtarışın, Kurtarıcı olan İsa Mesih aracılığıyla mümkün olduğunu kavramadan bu kurtarışı tam olarak anlamak mümkün değildir. Ama Mesih'in yaptığı bu iş birçok kez inkâr edildiğinden, O olmadan kurtuluşun mümkün olmadığını yeniden belirtmek gerekmektedir. Bu öğretişi reddetmek Kutsal Kitap'ın en önemli mesajını reddetmektir.

İsa öğrencilerine, "Yüreğiniz sıkılmasın. Tanrı'ya iman edin, bana da iman edin" (Yuhanna 14:1) demiştir. Sadece Tanrı'ya –yaratan bir Tanrı olduğuna ve O'nun insan için sağlayışta bulunduğuna– inanmak yeterli değildir. Oğul'u kabul etmeden kimse Baba'ya gidemediği için, Tanrı'nın oğlu İsa Mesih'e inanmak da eşit derecede önemlidir. " 'Yol, gerçek ve yaşam Ben'im' dedi. 'Benim aracılığım olmadan Baba'ya kimse gelemez' " (Yuhanna 14:6).

O, Tanrı'ya giden yoldur. Hiç kimse İsa Mesih olmadan Tanrı'ya ulaşamaz. Tanrı'nın oğlundan başka kimse Tanrı'yı görmemiştir. Oğul dünyada insanların arasında bir insan olarak yaşamış ve insanlara Tanrı'yı göstermiştir. O gerçek ve yaşamdır. O'nu reddetmek Tanrı'ya giden yolu, gerçeği ve yaşamı reddetmek demektir. "Kendisinde Tanrı Oğlu bulunanda yaşam vardır, kendisinde Tanrı Oğlu bulunmayanda yaşam yoktur" (1. Yuhanna 5:12).

Kongo'daki bir misyonere birisi, orada yaşayan yerlilerin cennet ve cehenneme inandıklarını söylemiş. Bu insanlar aynı zamanda insanın içinde bulunduğu bozulmuşluk nedeniyle kendi kendine cennete gitmesinin mümkün olmadığına, bu nedenle cehenneme gitmek zorunda olduğuna da inanıyorlarmış. Bu nedenle sürekli kurbanlar sunarak cehennemdeki cezalarının azaltılmasını sağlamaya çalışıyorlarmış.

İsa Mesih cennete gitmenin ve Baba'ya ulaşmanın tek yolu olduğundan ve bu insanlar İsa Mesih'i tanımadıklarından, onlar için Tanrı'ya ulaşmak mümkün değildir. En azından bu insanlar var olan tek Yol'u görmemezlikten gelip, Tanrı'ya kendi çabalarıyla ulaşmaya çalışan Üniteryenler'in bakış açısına sahip olma hatasını yapmamaktadırlar. Kendilerinin Tanrı'yı memnun etmekten âciz olduklarını anlamışlardır. Aslında bu Kongo yerlileri bu gerçeği, bugün kendilerini Hıristiyan diye adlandıran birçoklarından daha iyi anlamışlardır. 

İnsan günah nedeniyle Tanrı'dan ayrılmış ve uzaklaşmıştır ve Tanrı'ya tekrar ancak Mesih İsa sayesinde yaklaşabilir. "Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiçbir ad yoktur" (Elçilerin İşleri 4:12).

"Baba'nın oğlunu dünyanın kurtarıcısı olarak gönderdiğini gördük, şimdi buna tanıklık ediyoruz" (1. Yuhanna 4:14). "Kendisini kabul edip, adına iman edenlerin hepsine Tanrı'nın çocukları olma hakkını verdi" (Yuhanna 1:12). "Oğul'a iman edenin sonsuz yaşamı vardır. Ama Oğul'un sözünü dinlemeyen yaşamı göremeyecektir. Tanrı'nın gazabı böylesinin üzerinde kalır" (Yuhanna 3:36).

Tamamen Tanrı'nın oğlu ve tamamen insan olan İsa Mesih'ten başka hiçbir yerde kurtuluş yoktur. Kutsal Kitap'ın kurtuluştan bahsederken her zaman bunun Mesih'te, Mesih'le, O'nunla, O'nda ve O'nun aracılığıyla diye bahsetmesi bunu tekrar tekrar kanıtlamaktadır. İsa Mesih her zaman, Tanrı'nın insanı kurtarmak için yaptığı işin bir parçasıdır.

Aşağıda İsa Mesih'in kurtuluş ve kendi kimliği hakkında yapmış olduğu tanımların bulunduğu ayetlerden bazıları yer almaktadır. Bu ayetler İsa Mesih'in kurtuluşta oynadığı rolün önemini vurgulamaktadır. Tanrı'nın kurtuluşa ilişkin sonsuz tasarıları Mesih'te tasarlanmış ve gerçekleşmiştir (Efesliler 3:11).

İmanlılar dünyanın temelleri kurulmadan önce İsa Mesih'te seçilmişlerdir (Efesliler 1:4). Tanrı insanları yaptıklarına göre değil lütfuna göre kurtarır. "Tanrı bizi yaptıklarımıza göre değil, kendi amacına ve lütfuna göre çağırıp, kutsal bir yaşama çağırdı" (2. Timoteos 1:9).

O, kurtulmuş olanlar için lütfunun yüce zenginliği ve iyiliğini Mesih İsa'da göstermektedir (Efesliler 2:7). "İşte dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu!" (Yuhanna 1:29). "O'nda kurtuluşa, günahlarımızın bağışına sahibiz" (Koloseliler 1:14) ve Oğul tüm dünyanın günahlarını bağışlatan kurban kuzusu olduğu için bu mümkündür (1. Yuhanna 2:2). Tanrı çarmıhta akıtılan İsa Mesih'in kanı aracılığıyla her şeyi kendisiyle barıştırmıştır (Koloseliler 1:20).

İmanlılar sevgili Oğul'da kabul edilmiş (Efesliler 1:6 ve Matta 3:17) ve her bakımdan tamamlanmışlardır (Koloseliler 2:10). Tanrı'nın emektaşlarıdırlar. "O'nun önceden hazırladığı iyi işleri yapmak üzere Mesih İsa'da yaratıldık" (Efesliler 2:10).

Tanrı'nın insanın kurtuluşu için yaptığı hiçbir şey Tanrı Oğlu'ndan ayrı olarak gerçekleşmemiştir ve Tanrı'nın Söz'ü bu gerçeği açıkça belirtir. Bu nedenle İsa Mesih'in Tanrı'nın oğlu olarak yaşamında yer almadığı kişiler için kurtuluş söz konusu değildir.

Kurtuluş sadece Tanrı'dan geliyor ve kendi işi olarak İsa Mesih aracılığıyla gerçekleşiyorsa,  insanın buna bir katkıda bulunması mümkün müdür?